17 кастрычніка – 20-я гадавіна Канвенцыі ЮНЕСКА аб ахове нематэрыяльнай культурнай спадчыны

Рэспубліка Беларусь надзвычай багата сваёй нематэрыяльнай (духоўнай) культурнай спадчынай, якая засталася нам ад продкаў. Без традыцый, звычаяў, абрадаў, народных рамёстваў досыць цяжка ўявіць вобраз беларускай культуры і асновы нацыянальнай ідэнтычнасці. Нематэрыяльная культурная спадчына – гэта жывая спадчына, якая пастаянна развіваецца, мае сваіх носьбітаў і перадаецца з пакалення ў пакаленне.

17 кастрычніка 2003 г. прынята Канвенцыя ЮНЕСКА «Аб ахове нематэрыяльнай культурнай спадчыны», якую на сёння ратыфікавалі 79 дзяржаў свету.

Артыкул 2 Канвенцыі адносіць да нематэрыяльнай спадчыны наступае: вусныя традыцыі і формы выражэння, уключаючы мову ў якасці носьбіта нематэрыяльнай культурнай спадчыны; выканальніцкае мастацтва; звычаі, абрады, урачыстасці; веды і звычаі, якія адносяцца да прыроды і сусвету; веды і навыкі, звязаныя з традыцыйнымі рамёствамі.

Рэспубліка Беларусь – адна з першых краін у свеце і першая ў СНД, якая далучылася ў 2006 г. да Канвенцыі і ўвайшла ў склад Міжурадавага камітэта па ахове нематэрыяльнай культурнай спадчыны ЮНЕСКА.

Дзяржавай праводзіцца вялізная праца па папулярызацыі спадчыны на міжнародным узроўні.

Ад Гродзенскай вобласці ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Беларусі ўнесены 23 элементы гісторыка-культурных каштоўнасцей. Гэта вынік плённай працы работнікаў устаноў культуры вобласці, якая злажылася ў пэўную сістэму.

Запрашаем у нашы ўстановы культуры, музейныя пакой, на творчыя сустрэчы з носьбітамі традыцый каб пазнаёміцца з адметнымі праявамі нематэрыяльнай гісторыка-культурнай спадчыны Беларусі!

Праз прызму канкрэтных праяў і практык спасцігайце тонкі водар і каларыстыку нашай духоўнай спадчыны!